Een klein stukje India en Pakistan in Oslo

Het is zaterdag, en ik heb grote hoop dat ik vandaag dan echt Oslo ga zien. We hebben afgesproken dat we vandaag een vrije dag hebben, wat betekend dat ik met mijn moeder op pad ga zodat de vriendin van mijn oom kan shoppen. Prima.

Blijkbaar is het hoogtepunt van Oslo een park met beelden, het Vigeland park. We kunnen er vanaf ons hotel in een half uurtje naartoe lopen (ik ben er nu achter dat alles in de binnenstad van oslo aan te lopen is). We komen onderweg een hoop grote mooie huizen tegen (mijn eerste 50 foto's) en het vakantiegevoel begint te komen. Het is bloedjeheet, en in de haast van mijn rijsgezelschap heb ik nog niet de tijd gehad om water te kopen. In het park aangekomen blijken ze er daar ook nog niet achter gekomen dat flesjes drinken goed verkopen op touristische plekken. Jammer.

Het park is prachtig en de beelden zijn inderdaad wel indrukwekkend. Het meest bekende is een hoge paal die bestaat uit gebeeldhouwde mensen lichamen. Heel mooi. Maar ook de andere uitbeeldingen met mensen zijn mooi tot interessant. De kunstenaar heeft duidelijk een interesse voor naakt. Ook enige vorm van mishandeling wordt niet weggelaten, maar er zijn beelden die precies weten te verbeelden wat liefde is. Het meeste indruk maakte op mij een beeld van een man en een vrouw zittend naar elkaar toegebogen met in hun armen een baby. Meer mensen blijken dit mooi te vinden, want het koste me enige tijd om er een foto van te maken.

Dat is ook iets wat me in Oslo opvalt. Op de meeste plaatsen hebben mensen het fatsoen om even te wachten als mensen een foto willen maken. In Oslo is dat geen gewoonte. Iedereen loopt klakkeloos voor je beeld, of gaan er ijsig voor staan, ja ook echt als ze weten dat je een foto aan het maken bent. Er zijn twee opties. Of je spreekt ze er op aan, of je wacht geduldig en staat op scherp voor het moment dat er even niemand voor je kiekje staat. Ik heb er spijt van dat ik voor het tweede heb gekozen. Mijn geduld is inmiddels wel goed getrained.

Een ander hoogtepunt is het kleine drammerige jongetje op de brug. Ook leuk om te zien. Dit jongetje is ooit gestolen geweest, en heeft waarschijnlijk daardoor zijn faam gekregen, als is het beeld ook echt spreken. Je begrijpt het, moeilijk fotomoment.

We hebben een tijd doorgebracht in dit park, en ik had nog steeds geen water. We besloten terug te gaan richting het hotel om daar een plek te zoeken waar we konden gaan lunchen. Op de weg terug vonden wel, haleluja! een winkeltje waar we drinken konden kopen. Ik kocht de grootste fles water die ik kon vinden en genoot met volle teugen. Overigens hoef je maar een keer zo'n flesje te kopen en kan je gerust bijvullen. Uit de kranen in noorwegen komt ook mineraal water, dat misschien nog wel beter smaakt dan het water uit flesjes.

Mijn oom en tante waren bij Aker Brygge, de haven bij de Oslofjord die 5 minuten lopen is van het hote. We gingen daar dus met z'n vieren eten. Bij het gemeentehuis, die praktisch aan de haven ligt werd ik blij verrast. Indiase muziek, viersieringen, een indiaas/pakistaanse auto (prachtig versierd) en een tent waar indiase films verkocht werden. Even verder kijkend vonden we het podium en de vele tentjes waar indiaas voedsel (ook uit andere culturen, maar who cares) en allerhande snuisterijen werden verkocht. Precies in de drie dagen dat wij er waren was het Mela festival! Yes!!!

Helaas konden we er nu niet te lang blijven hangen want we hadden een afspraak. Mijn oom zat op een van de 200 bankjes op Aker Brygge en uiteraard op de achterstje. Eenmaal gevonden, met uitzicht op de eeuwig brandende vlam voor de vrede, besloten we daar ook maar ergens te eten. Het werden cheeseburgers, want met zeebeesten (quote mam en vriendin van oom) hadden we het wel even gehad. Eten is heel erg duur in Oslo. Had ik dat al gezegd. Het is echt heel erg duur. Je kunt dus voor een lunch voor vier personen zo maar 120 euro kwijt zijn. Maar goed, het was ook wel de lekkerste cheeseburger die ik ooit gegeten had.

Daarna gingen we weer op pad. Ik bleef hangen op het festival en kocht op advies van mijn nieuwe (koststondige) indiase noorse vriend 6 bollywood films. En toen had ik het gehad. Het was warm, Oslo was saai en ik heb een bad in mijn hotelkamer. De beste optie was in mijn ogen terug naar het hotel, een bad nemen, slapen en vanavond weer met goede moet de stad in. Zo geschiede.

Na het bad nog even buiten een ommetje gemaakt (lees buiten gerookt) en daarna was het al weer tijd om te gaan avond eten. We gingen naar een italiaans restaurant bij Aker Brygge en aten daar pizza. Hieruit vloeide een discussie voort over waar men de beste pizza kon eten. Volgens mijn oom en zijn vriendin was dat in Velp, volgens mij in Parijs bij place de la Sorbonne. De pizza in Oslo was het niet.

Na het eten maakte we een rondje in de omgeving. We kwamen erachter dat ik voorlopig een appartement bij de haven niet kan veroorloven, dat het uitgaansleven in Oslo hip maar veel te duur is, en dat Oslo by night best prachtig is. Op naar het festival! Ik had de hele dag nog niet zo snel gelopen als naar dat festival. De avond kon beginnen. Maar mijn reisgezelschap was moe, had buikpijn en vond de muziek herrie. Ik vond het prima om daar alleen te blijven, maar dat kan zelfs op je 24e niet als je met moeders op vakantie bent. Na een korte discussie ben ik boos naar het hotel gelopen. Terwijl op de achtergrond de muziek en het feest doorging lag ik wederom in de hotelkamer. Kut