Huisgeesten, kakkerlakken en een moord als toetje

We zijn nu ruim 7 maanden in Griekenland en inmiddels is het voor iedereen bekend dat we helaas moeten vertrekken. Over minder dan 2 weken nemen we het vliegtuig terug naar huis en dan beginnen we weer opnieuw. Hopelijk nu om een toekomst op te bouwen in Nederland, want dat schijnt te mogen als je samen in een ander Europees land hebt gewoond (geschift systeem).

Griekenland als land om te wonen was een schok voor ons. Het land is niet zo ontwikkeld als ik had gedacht, en ondanks dat alle registraties heel snel en goed verliepen hebben we ook wel moeilijkheden gehad. Echter al met al is Griekenland wel al het positieve waar we voor gekomen waren. Half februari werd het al prachtig weer en dat is niet meer gestopt, op een paar regenbuitjes na. We hebben hier nog geen jassen gedragen. Het eten is lekker en het leven vindt vooral buiten plaats. Tot laat in de avond zit iedereen buiten in de tuin of op de centrale pleinen. Het is hier gezellig, en goedkoop!De natuur is prachtig. We lopen hier tussen de bergen en als je verder reist zie je de meest prachtige landschappen. En natuurlijk overal geschiedenis.

Maar er zijn ook een aantal dingen die niet zo goed gingen, en uiteindelijk hebben ook die dingen ons ervan overtuigd dat het beter is om te vertrekken. Het eerste zijn onze huisgenoten. We zijn gek op de katten buiten en zouden ze het liefst allemaal mee naar huis nemen. We hadden hen echt liever binnen in ons huis gehad dan de beestjes die nu rondkruipen, kakkerlakken! Ik heb nog nooit dit formaat gezien en ze zijn overal! Verdelgen helpt niet, ze komen keihard weer terug. Niet zo gek ook, want ze lopen hier in de avond ook overal op straat. Ik ben doodsbang voor die krengen en slaak regelmatig een elegant gilletje.

Onze huisgeest is inmiddels wel vertrokken. Een tijd geleden al deed ik op Facebook al verslag van de man die hier in dit huis ooit overleden is en nu rond spookt. Hard kabaal in de keuken alsof er van alles naar beneden dondert (niets te zien), deuren die zomaar open gaan, stukken plafond die naar beneden vallen, geestverschijningen (ja, zo zag die man die hier dood ging er ook uit) en blauwe plekken ontstaan terwijl we sliepen. Het was echt doodeng, maar de laatste weken hebben we niets meer gehoord. Houdt ook niet van kakkerlakken denk ik.

Maar er zijn ergere dingen aan de hand in Griekenland, het racisme en extremisme hier groeit ontzettend. Toen we naar Griekenland verhuisde werden we al gewaarschuwd. Mensen hebben een hekel aan Pakistanen. Een aantal jaar geleden zijn twee meisjes verkracht door Pakistanen en dat heeft de hele Pakistaanse gemeenschap veroordeeld. In Athene was veel geweld naar allochtonen dat uitliep of schietpartijen en er is een populaire politieke partij die dit enorm aanmoedigt. Ver van ons bed show echter, want in Larisa, dit rustige boeren stadje, gebeuren dat soort dingen niet. Tijden de verkiezingen werd echter zo'n extremistische klootzak verkozen in deze regio, en blijkbaar veranderde dat alles.

De Imam van de moskee hier in Larissa is vermoord. Een soort ondergrondse moskee, omdat het hier niet toegestaan is een moskee te bouwen of creëren, een moskee mag niet. Samen bidden in een kelder ook niet. Bilal ging er op vrijdag regelmatig naartoe, die dag was hij er gelukkig niet. De Imam werkte op de markt en verkocht daar zijn spulletjes om aan geld te komen. De gemeenschap had net besloten allemaal geld af te staan aan hem zodat hij zich meer kon richten op het geloof en de moskee in de kelder.

Maar samen bidden in een kelder mag niet. En daarom, toen er mensen in de kelder waren om samen een geloof te delen, stormden er mannen de kelder binnen. Iedereen moest weg, en iedereen ging. Behalve de Imam, want die woonde daar, en hij kreeg 3 messteken in zijn nek.

Ik concludeer niet direct dat het onveilig is hier. In Amsterdam zijn ook genoeg moorden gepleegd, en daar zou ik gerust gaan wonen. Maar prettig voel ik me hier niet meer. De verhalen van de vrienden van Bilal geven ook duidelijk weer hoe ongelooflijk weinig respect er hier is voor mensen. Immigranten worden behandeld als honden en hebben totaal geen rechten. Laten we het maar niet hebben over hoe er hier met dieren omgegaan wordt. Al dit leed is voor mij te veel, ik wil hier weg.

En dat gaat dus ook gebeuren. Na straks bijna 8 maanden Griekenland sluiten we de elektriciteit en internet af, zoeken we een goed huis voor de meubels pakken we onze koffers en verlaten wij Griekenland en onze geliefde katten. Laten we maar eens gaan ondervinden wat de Nederlandse bureaucratie ons gaat brengen.