Er staat een giraffe voor mijn neus...

De tweede dag in Nairobi, maar eigenlijk natuurlijk de eerste dag, want gisteren hebben we bijna alleen in het vliegtuig en het hotel gezeten, op de trip naar de supermarkt na (die overigens wel indrukwekkend was).

We waren vanochtend van plan om om 8.30 uur te gaan ontbijten, maar het werd en half uurtje later. Eenmaal aangekomen bij de ontbijtzaal hadden we een heerlijk ontbijt. Brood (wel raar brood), Engelse worstjes, veel fruit en sap. Je kon op bestelling omeletten laten maken. Tijdens het ontbijt bespraken we wat we gingen doen. We hadden de hele dag vrij, dus dan moeten we Nairobi gaan verkennen. Het werd het national park of het giraffen centrum. We gingen maar even kijken.

Vanaf het hotel is het een stukje lopen naar de bushalte. Onderweg zagen we allerlei mooi planten en vlinders. Eenmaal bij de bushalte kreeg ik een nieuwe cultuur shock. De bussen zijn druk en zitten propvol. Er staat niet op waar de bussen naartoe gaan, dat moet je maar gewoon weten. Er hangt iemand uit de bus om naar je te schreeuwen hoeveel mensen er nog in de bus passen en eenmaal in de bus zit je opgepropt en is het heel warm. Kortom, echt het Afrika gevoel dus! Ik moest tijdens onze busrit constant denken aan het nummer ‘bumpy ride’, want dat was het. Het voordeel van de bus is dat je ontzetten veel ziet en alleen maar tussen kenianen zit. We zijn geen enkele blanke tegengekomen in een bus. Buiten de bus trouwens ook niet nu ik er over nadenk.

Na een overstap op een andere bus in het centrum kwamen we erachter dat Kinga al bij het hotel was. Omdat we nog niet vetrokken waren besloten we om uit de bus te gaan en bij het Hilton op haar te wachten. Eerst even en bezoekje aan de ATM om geld te pinnen (mijn meastro werkte!) en aan de plaatselijke tourist shop. Daarna op naar het Hilton waar Susan en Vivianne het toilet opzochten, en Wibo en ik even iets gingen drinken. Vochtpeil moet omhoog gehouden worden en ik begon al aardige dorst te krijgen.

En toen kan Kinga binnen. Na een warm onthaal zochten wij gelijk de rookpaal op (jeej, ik ben niet meer de enige roker) en praatte we even over wat we hadden meegemaakt. Daarna weer op naar de bus. Met de bus stopte we in the middle of nowhere (zo voelde het voor mijn, maar het bleek een hele goede buurt te zijn) en namen we een taxi naar…. The langata giraffe center!!! Het hoogte punt van de reis, hier wilde ik zo graag naartoe!

We liepen het terrein op en zagen de giraffen al direct staan. Ze waren dicht bij een soort toren waar je kunt staan en de giraffen kunt voeren. We kochten de kaartjes (ik kreeg studenten korting en betaalde 250 ksh in plaats van 700) en gingen naar binnen. Na even met open mond te staan kijken (wauw, er staat een giraffe voor mijn neus…) klom ik de trap op en stond ik direct oog in oog met een giraffe. Je kunt uit een emmer en van de vloer eten halen en dit in je hand leggen zodat een giraffe het uit je hand eet. Gelukkig had ik van te voren trucjes opgezocht om hiermee mooie foto’s te maken, en dat is denk ik wel gelukt.

Na de giraffen zijn we nog een natuurwandeling gaan maken in een parkje tegenover het giraffenpark. De trails hebben allemaal rare namen zoals de gogo trail (favoriet van Susan), daisy trail en giraffe walk. Het is raar om op een pad te lopen waar giraffen hun afdrukken (en keutels) hebben achtergelaten. Er stonden ook overal borden dat je minimaal 15 meter van een giraffe vandaan moest blijven. We zijn er niet een tegen gekomen.

Na onze wandelingen namen we een taxi naar een winkelcentrum. Daar gingen we lunchen, we hadden allemaal honger en het was al rond 15.00 uur. Ik koos voor gegrilde vis met knoflooksaus en patat. Het was heerlijk, ook de salade die mogelijk met kraanwater is gewassen en die ik dus eigenlijk niet moest eten, maar wat ik toch gedaan heb. Het begon gigantisch warm te worden en het was moeilijk in de schaduw te komen.

Na de lunch gingen we terug naar het hotel. Dat was nogal een gedoe. De eerste bus was prima. In het centrum maakte we even een tussenstop om naar een supermarkt te gaan. Natuurlijk kwamen we een pharmacy tegen en moesten we even checken of Misoprostol daar te verkrijgen was (we zijn toch op een werkreis). Ik was volledig onvoorbereid op het toneelstukje en was bovendien doodmoe. Toen we vroegen aan de man of hij Misoprostol had zei hij dat je dat wel kunt krijgen, maar dat ze er voorzichtig mee zijn omdat je er een abortus mee op kunt wekken. We kochten wel emergency contraception en we kregen de informatie dat er een HIV-testing kit te krijgen was.

Daarna nog even boodschappen doen. Ik kocht wijn, popcorn en een hele grote fles water. Daarna op naar de bus. En dat was dus een minder prettig gedeelte van de dag. De bus was vol, we zaten vreselijk opgepropt en we konden er nauwelijks in of uit de bus. Het was rommelig en ik wilde gewoon snel terug naar het hotel. We moesten vanaf de bushalte ook nog een stuk lopen en ik was er zo klaar mee. Toen we in het hotel aankwamen nam ik snel een douche. Ondanks dat ik factor 50 zonnebrand heb gebruikt ben ik toch verbrand. Nu lig ik even op mijn bed te relaxen. Ik moet stoppen met schrijven want we gaan nu eten en ik heb honger!

Tot morgen!

Vervolg:

We hebben net gegeten en een fijne avond gehad. Wat gedronken en een cheeseburger gegeten en een hoop gepraat. Het was een echte gezellige avond, waarbij we zelfs buiten bleven zitten in de regen. We hebben de love story van Vivivanne en Wibo gehoord (wat mij natuurlijk deed denken aan mijn mislukte love story) en daarna weer terug naar de hotel kamer. Nu nog even surfen op het internet en er ligt nog bier en wijn op ons te wachten, maar ik weet niet of we het ook nog echt gaan nuttigen. Oh jawel, er wordt nu ingeschonken! Tijd om te gaan dus.

Tot morgen!