Africa the real thing

Nairobi heeft ook z'n minder leuke kanten, dat blijkt maar weer. Er zijn slums waar vreselijke dingen gebeuren, buiten de vreselijke dingen die overal gebeuren, en de mensen die eigenlijk een normaal leven hebben hebben niet eens de 'luxe' van een bijstandsmoeder in Nederland.

Een hoogtepunt in Nairobi is echter het olifanten weeshuis, en daar begonnen we vandaag mee. In the national park van Nairobi is een apart gedeelte waar olifanten weesjes van maximaal 3 jaar worden opgevangen. Deze schatjes van minstens 200kg zijn hun moeder verloren door ziekte, maar meestal doordat de moeders voor de neus van hun baby's worden vermoord. Olifanten zijn ontzettend intelligente wezens en vergeten dit trauma nooit. Gelukkig is deze plek er, waar de weesjes worden opgevangen en vertroeteld tot ze weer in het wild losgelaten kunnen worden.

De oppassers van de olifantjes zijn hun surrogaatmoeders. Ze voeren ze daarom niet alleen, maar zijn altijd bij ze en slapen zelfs met ze. Ze hebben een huis in het national park waar ze met hun familie wonen, en moeten constant klaar staan voor hun olifantenkind, het is ontzettend ontroerend.

Elke dag mag het publiek er een uurtje kijken, tussen 11 en 12. De olifantjes worden dan gevoerd en ze spelen wat op een veldje. Je kunt ze uiteraard ook aaien. Wij gingen hier vandaag naartoe, Wybo, Vivianne en ik, terwijl Kinga en Susan naar het gewone National park gingen. Het was fantastisch. Ik heb heel veel foto's gemaakt! Helaas was ik niet zo slim om me in te smeren en je staat daar vol in de zon. Resultaat, ik ben zo rood als een tomaat! Toch wel fijn als ik een beetje kan afkoelen in het koude nederland straks.

Daarna terug naar het hotel. In eerste instantie namen we een van de kleine busjes waar ik zo dol op ben, maar we kwamen in een jam en besloten vanaf town een taxi te nemen. We moesten op tijd bij een meeting zijn. Het was een heel gezenuw maar uiteindelijk waren we bijna optijd. Voor afrikaanse termen waren we dus ruim op tijd ;-).

Na de meeting gingen we naar het kantoor van een partner organisatie in Kenya die ook bij de training vertegenwoordigd werd. Het was een rit met een taxi van naar gevoel 2 uur (en ik denk dat het in realiteit er niet ver vanaf zat. Hier zagen we het echte afrika. Kleine verwaarloosde huisjes, tentjes die winkels voor moesten stellen, groepen geiten die gewoon over straat liepen, en kippen die op een stapel op tafel lagen/stonden en werden verkocht om geslacht te worden. Dit is wat je van afrika verwacht. Het kantoor was ook heel anders dan bij de andere organisaties. Kleine kamertjes, volgepropt met mensen en wel computers maar zonder internet. We zijn er een tijdje blijven hangen.

We moesten op een gegeven moment wel weg, want Kinga moest haar vliegtuig halen. We gingen dus weer met een taxi weg naar het vliegveld, en namen daar emotioneel afscheid. Kom op, ik zie haar 4 hele dagen niet!

En toen op jacht naar voedsel. We besloten pizza te gaan halen, en ik nam mijn favoriete pizza met champignons en ham. Dit was helaas de slechtste pizza die ik ooit gegeten heb! We aten onze pizza's op onze kamer op en daarna inpakken. Ja, we gaan morgen weer naar huis. Hoewel we nog een hele dag hebben worden we morgen onze kamer uitgeschopt en moeten de kofferst klaar staan voor vertrek. Inmiddels is alles bijna gepakt en hebben we onze laatste dag in Nairobi geplant.

Dit wordt waarschijnlijk het laatste verslag dat ik hier schrijf.

Beste iedereen, ik zie jullie volgende week weer in Nederland!